*สร้างขึ้นตามพระราชประสงค์ของพระบาทสมเด็จพระนั่งเกล้าเจ้าอยู่หัว รัชกาลที่ 3 เพื่อให้เป็นปูชนียสถานที่สำคัญของกรุงรัตนโกสินทร์ คล้ายกับพระเจดีย์วัดภูเขาทองสมัยกรุงศรีอยุธยาเป็นราชธานี ทรงดำริให้สร้างในลักษณะ “พระปรางค์ฐานย่อมุมไม้สิบสอง” ขนาดใหญ่ อยู่ทางทิศตะวันออกนอกกำแพงพระนคร โดยทรงเลือกบริเวณวัดสระเกศ ริมคลองมหานาคเป็นที่ก่อสร้าง และเรียกว่า “เจดีย์ภูเขาทอง”
**ระหว่างการก่อสร้าง องค์พระปรางค์เกิดการทรุดเนื่องจากพื้นที่ก่อสร้างอยู่ใกล้ริมคลอง เป็นที่ลุ่ม ดินอ่อน ไม่สามารถรับน้ำหนักได้ อิฐที่ก่อหุ้มข้างนอกก็แตกร้าวรอบไปทั้งองค์ แม้จะแก้ไขโดยฝังเสาแพกั้นฐานพระปรางค์ไม่ให้ดินถีบออกไป แต่ก็ยังทรุดลงอีก จึงยุติการก่อสร้างชั่วคราว และถูกปล่อยทิ้งไว้
***ต่อมาในสมัยพระบาทสมเด็จพระจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว รัชกาลที่ 4 ทรงพระราชดำริว่าของใหญ่ไม่ควรจะทิ้งไว้ให้เป็นกองอิฐ จึงโปรดเกล้าฯ ให้ซ่อมโดยเปลี่ยนแบบเป็นการก่อภูเขา บนยอดเขามีพระเจดีย์ทรงลังกา และเปลี่ยนชื่อจากภูเขาทองเป็น “บรมบรรพต” แต่ชาวบ้านทั่วไปก็ยังคงเรียกติดปากว่า "ภูเขาทอง"
No comments:
Post a Comment